Het oorlogsnieuws gaf de burger moed, maar het dagelijks leven in Wassenaar werd moeilijker. Mevrouw Knijnenburg-Meijer beschreef de situatie:
‘Het is heel rustig hier. Geen V-2 meer, die is gelukkig voorgoed vertrokken. Het brengt een hele rust over vele mensen, maar we verlangen zo erg naar het einde. We krijgen weer minder brood en van de gaarkeuken een halve liter [waterige soep, per persoon per dag]. Op veel plaatsen gaat ook de gaarkeuken stoppen. Er is niet meer….’
Het gemeentelijk waterbedrijf kwam nog verder in de problemen en leverde alleen nog maar s’morgens tussen 8 en 12 uur water.
Het verzet in Wassenaar hield de Duitse troepen in Wassenaar goed in de gaten. De ‘post Den Deijl’ aan de belangrijke kruising Rijksstraatweg werd voortdurend bezet in wat werd genoemd ‘uitgebreide formatie’, dus door meerdere personen. Alle verplaatsingen werden genoteerd en doorgegeven. De nerveuze stemming bij de Duitse troepen ontging hen niet. Er gebeurde van alles. Zo werden op de woensdgavond boeren met hun voertuigen gevorderd. Die kwamen maar niet terug; de Duitsers verzekerden de families twee dagen later dat ze niet ongerust hoefden te zijn, en dat de boeren naar Den Helder en de IJssel waren gestuurd. Voerlui uit Kerkehout moesten met hun paard en wagen in de nacht troepen vervoeren naar Woerden.
Het verzet rapporteerde dat de Duitse troepen, gelegerd aan de Lange Kerkdam waren vertrokken naar Rijksdorp en de Wassenaarse Slag. Op verzoek van het geallieerde opperbevel werden de kentekennummers van Duitse militaire voertuigen genoteerd en doorgegeven. Ook de verplaatsingen van Rijkscommissaris Seyss-Inquart over de Rijksstraatweg werden gemeld.
In West-Nederland was het verzet gemobiliseerd. De verzetsstrijders moesten klaar staan om de Duitse troepen tegen te werken en te voorkomen dat de Duitsers vitale objecten, zoals bruggen zouden vernielen. Zo hadden zij de bruggen van de Papeweg ondermijnd, gereed om opgeblazen te worden.
Helaas was er binnen het verzet een verrader die de paraatstelling van het verzet doorgaf aan de Duitsers, die daardoor nog harder gingen optreden tegen het verzet.
Het illegale periodiek Vrij-Wassenaar waarschuwde dan ook: Juich niet te vroeg!
